Ogród japoński: zasady projektowania

Japończycy tworząc swój styl wzorowali się na ogrodach chińskich, przejmując z nich wiele elementów i dostosowując je

do własnych potrzeb.
Ogród japoński ma naśladować przyrodę, nie starając się jej podbić ani zniszczyć.
Należy go tak pielęgnować, aby jak najstaranniej ukryć działania człowieka. Ideałem dla japońskich ogrodników

jest odpoczynek wśród dzikiej przyrody.

Jeden z tekstów dotyczących urządzania ogrodów japońskich (XI w.) mówi:
“Ucz się od natury, lecz jej nie kopiuj”.

Istnieje kilka rodzajów ogrodów japońskich, ale wszystkie cechuje harmonia, prostota,
asymetria i elegancja.
Dwa podstawowe style ogrodów to:
TSUKIYAMA to ogród japoński z małymi pagórkami, kamieniami symbolizującymi góry, oczkami wodnymi

naśladującymi morza i jeziora;

KARESANSUI określana czasem jako ogród Zen – styl suchego ogrodu ze żwirem przedstawiającym wodę, głazami wyobrażającymi wyspy i grabionym piaskiem imitującym uderzające w nie fale;

Czasem oba style łączone są w jednym ogrodzie tak jak na zdjęciach znajdujących się powyżej.

Co decyduje o tak rosnącym zainteresowaniu właśnie ogrodami japońskimi?
Otóż już na niewielkiej powierzchni ogródka możemy stworzyć oryginalny obraz fragmentu natury, piękny w swej prostocie.

Nie musicie się jednak sztywno trzymać ram wyznaczonych przez czysty styl japoński, proponuję raczej wariacje na temat

tej kultowej formy, bardziej pasujące do naszych europejskich standardów.

Powodzenia!

Najważniejsze elementy:

•  woda to życie i ruch. Czasem bywa zastąpiona nieregularną plamą jasnego żwiru
•  kamień (najlepiej omszony jakby tu leżał już jakiś czas) symbolizuje niezmienność i trwałość przyrody. Głazy użyte do dekoracji całego ogrodu powinny mieć naturalną formę, taki sam kolor i fakturę
•  wiatr, wrażenia ruchu dodają ogrodom trawy ozdobne w tym bambus, oraz delikatne liście klonu japońskiego. Jednak ogrody Zen powinny być raczej statyczne (zastygłe na wieki)
• zieleń, w roślinności kolorem przewodnim jest zielony. Kwiaty zastosowane są tylko jako pojedyncze akcenty. Najczęściej z roślin kwitnących stosuje się: azalie japońskie, rododendrony, klony palmowe, magnolie i wiśnie oraz peonie.

Roślinność w ogrodach Japonii traktowano jako element uzupełnienia dla całej kompozycji, stanowiący jedynie jej tło. Szczególną uwagę przywiązywano do gatunków obficie kwitnących lub przebarwiających się i te sadzono w miejscach mocniej akcentowanych w ogrodzie. Przywiązywano również ogromną wagę do symboliki roślin, np. jeśli ogród nie posiadał zbiornika z wodą, to w jego miejsce sadzono dziewięć judaszowców. Jeśli brak mu było strumienia, można było je zastąpić za pomocą dziewięciu wierzb.

Najpopularniejszym drzewem stosowanym w ogrodzie japońskim jest sosna. Postrzega się ją jako symbol siły i długowieczności.
W kompozycji ogrodu nie mogło zabraknąć również drzew o pięknie wybarwiających się liściach: klonów, grujeczników i miłorzębów.

Ważną rolę odgrywają bambusy o symbolicznym znaczeniu wytrwałości i przyjaźni.

W ogrodzie japońskim żaden element nie jest przypadkowy, są starannie zaprojektowane i pielęgnowane:

•  niewielkie rośliny mają starannie dopasowane (poprzez cięcie) formy
•  bonsai(zminiaturyzowane drzewa) sadzone w pojemnikach, staranie kształtowane,  są odzwierciedleniem ideału natury
• ścieżki ułożone z pojedynczych płaskich kamieni, mają robić wrażenie jakby ułożono je dawno temu
• światło w japońskim ogrodzie jest bardzo ważne, na terenie ogrodu powinny znaleźć się: papierowe lampiony, latarnie z kamienia, stojące latarenki z bambusa

Rośliny:

• drzewa i krzewy:  Sosna (symbol długowieczności), jodła, bambus, magnolia, miłorząb, judaszowiec, grujecznik, aralia, azalie, wierzby, tuje, bukszpan, ostrokrzew, akebia, ligustr, dąb, klon palmowy, wiśnia, glicynia, wiciokrzew, różaneczniki,  azalie. Drzewa “płaczące takie jak wierzby, grujeczniki, modrzewie naśladują w formie płynącą wodę- często są sadzone w okolicy zbiorników wodnych
• kwiaty: lilia, liliowiec, kosaciec, narcyz, lotos, funkia, peonia, mchy lub  byliny okrywowe. Paprocie, trawy ozdobne.

Styl ten doskonale wpisuje się w nowoczesne, proste budowle minimalistyczne.

Ogrody japońskie dobrze wyglądają przy domach z drewna.

Ogród japoński jest dekoracyjny przez cały rok.

Wielkość ogrodu i nakład pracy: 
-ten styl pasuje nawet do najmniejszego ogrodu, szczególnie styl ogrodu ZEN (Karesansui)
-wysoki poziom trudności zaprojektowania i wykonania ogrodu, dbałość o szczegóły
-niewielki do średniego nakład pracy przeznaczonej na pielęgnację ogrodu jeśli zastosujemy rośliny przystosowane do naszych warunków klimatycznych i wybierzemy odmiany o ładnym zwartym pokroju i niewielkim wzroście. W innym wypadku bardzo dużo czasu spędzimy na przycinaniu i formowaniu roślin.